Als kind was dit al een feestdag!
Opgegroeid in de bollenstreek en ieder jaar kijkend naar de Bloemencorso. Als kind was dit al een feestdag voor mij maar nog steeds is de Corso dag mijn eigen feestdag.

Op 1 februari 1984 ben ik gaan werken bij de Rabobank in Voorhout. Ik werkte er net twee maanden toen de bloemencorso wagens gestoken mochten worden. Er werd mij gevraagd of ik dat leuk zou vinden en of ik het ook leuk zou vinden om de Rabobank te vertegenwoordigen op een corsowagen als bloemenmeisje. Alsof er een droom uitkwam, zo voelde ik mij. Twee weken voor het Corso werden we gevraagd om met alle dames die op de corsowagen van de Rabobank plaats zouden nemen naar Haarlem te komen om daar te gaan shoppen voor leuke passende outfit op de wagens. Samen met mijn collega’s uit Sassenheim en Lisse gingen wij op pad met Frans Overdevest en Harry Smit. Wat een ontzettend leuke middag werd dat. De kleding die wij tijdens de corso dag droegen mochten wij na afloop houden. Nou dit had ik nog nooit meegemaakt en ik was uiteraard de koning te rijk.

Tijdens de steekdagen van de corsowagens in de Hobaho hallen waren we drie dagen aanwezig. Op vrijdagochtend nog even de laatste puntjes op de i voordat de jury langs zou komen om de beoordeling van de wagens te doen. Ik wist niet wat mij overkwam. De corso reed toen nog van Haarlem naar Noordwijk en wij stapten tussen Hillegom en Lisse op om zo de route Lisse-Sassenheim te rijden. In alle vroegte moest je je melden bij Frans en Harry en zij zorgden ervoor dat het je die dag aan niets ontbrak.

Door weer en wind!
Ik heb alle weersomstandigheden meegemaakt in de vele jaren dat ik dit gedaan heb. Van zonnig weer tot sneeuwbuien aan toe. Ik heb in totaal 28 jaar voor de Rabobank de corsowagen gestoken en later ben ik voor Foreholte en de muziekvereniging St. Cecilia gaan steken. Nog steeds is de corso dag een soort van feestelijke dag voor ons.

Mijn man Jan-Piet is ook al jaren actief met het steken van de wagens voor Foreholte en St. Cecilia. Sinds de corso ook door onze woonplaats Voorhout komt beginnen wij altijd met kijken in Voorhout. Vervolgens pakken we de fiets naar Sassenheim en kijken we daar nogmaals naar het corso maar dan aan de andere kant van de weg. Tegenwoordig begint het al op vrijdagavond te kriebelen. Eerst naar Noordwijkerhout o daar de eerste route te bekijken.

We missen de gezelligheid en saamhorigheid
Wij missen al twee jaar de gezelligheid, saamhorigheid en de drukte van de Corso. Gelukkig hebben we het hart mogen steken en zo hebben we toch nog een beetje corso gevoel dit jaar.

Ik hoop dat wij volgend jaar weer volop mee kunnen helpen en werken aan de mooiste corso van de
Bollenstreek. Ik heb nog wat oude foto’s en krantenknipsels gevonden van de eerste jaren dat ik op de corsowagen
zat.

Groetjes en tot volgend jaar!